Op een onbewoond eiland

Nou ja, zo voelde het wel even. We hadden niks gepland vandaag. En dus raden Juan ons aan om een quad te regelen om ons naar een mooi strand te brengen. Dat leek ons wel wat! Hoe dat precies in zijn werk ging met z'n drieën op een quad wisten we niet, maar daar zouden we snel genoeg achter komen... Een redelijk jong mannetje kwam ons ophalen en daarna was het stapelen geblazen. Het mannetje voorop uiteraard daarna Renee en daarna ik met rugzak op het bagagerek. De weg verliep stijl omhoog en stijl omlaag en door een rivier! Dus met wat grijze haren rijker kwamen we aan op het punt waar we verder moesten lopen. We hadden de keus: of door een modderbad of over iemands erf heen. We kozen voor de eerste optie... dat hebben we, en vooral Renee, geweten. Het was een blubberzooi! Renee is tot ver over haar schoenen in de blubber gezakt 🙈. Toen bedachten we dat dat toch misschien niet de bedoeling was en zijn we terug gelopen om over het erf te lopen. We kwamen nog wel een erg twijfelachtig bruggetje tegen, maar ook dat hebben we overleefd!

Het strand was absoluut de moeite waard! Echt een bounty strand met palmbomen en alles voor ons zelf! Totdat er wat cowboys te paard langs kwamen. We ergens in de verte een verdwaalde toerist zagen en uiteindelijk zelfs onze nieuwe Italiaanse newly weds mede gasten tegen kwamen... Maar het voelde als een onbewoond eiland! Heerlijk in de zon gelegen. De zee durfden we niet in, de stroming was wel erg sterk. We waren optimistisch gestemd met het weer en durfde zelfs pas om half drie met onze quad chauffeur af te spreken om ons op te halen. En ondanks dat het flink begon te rommelen, zijn we droog terug gekomen! De terug weg was wederom spannend, zeker de rivier was toch wat hoger gaan staan.

Maar eind goed al goed. Nu laatste 4 gangen diner van Juan en morgen terug naar de auto. Hopelijk blijven we dan in de boot ook droog...