Woensdag 6 juli:
Na een lange rit in het donker levert Ketut ons af bij onze volgende slaapplaats, Kubu Kedungu villas. We worden heel hartelijk ontvangen door manager Wayan met een glaasje watermeloensap (smullen!) en betreden onze villa. Onze mond valt open, wat een práchtige ruimte! Achter de deur ligt een soort binnenplaatsje, alleen voor ons!
Er komen twee slaapkamers op uit, maar die tweede heeft Wayan vrij gehouden. Zodat we lekker wat privacy hebben. Want zo issie, Wayan.
Op de binnenplaats staat een tv-zithoek, met bank en salontafel, daarachter een lange eettafel en daarnaast een enorme keuken waar we zouden kunnen koken dat het ons een lieve lust was. O en er is een buitendouche. Gewoon voor de je weet maar niet. Het is nu donker, maar onze villa grenst aan een lange strook rijstvelden, dus ik denk dat we morgen wel weer met open mond staan te kijken naar in watvoor paradijsje we nu weer terecht zijn gekomen.
Donderdag 7 juli:
Nog vóór het ochtendgloren maakten we een wandeling naar Tanah Lot (zie volgende post) en bij terugkomst kregen we van Wayan een heerlijk ontbijtje in onze huiskamer, waar we bij daglicht dus een ongelooflijk mooi uitzicht hadden.
De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan, we hadden er immers een fikse wandeling op zitten, die al om 5:45 begon! We lunchten ook in de villa en aan het eind van de middag waagden we een plonsje in het zwembad. Ach ja, anders hebben we die zwemspullen ook maar voor niks mee.
Rond 17:15 vertrokken we weer richting strand, maar nu de andere kant op, om daar de zonsondergang mee te maken. Het was er een drukke bedoening met een paar eettentjes, heel veel scooters en allemaal mensen die zich nog gezellig even in de branding aan het wassen waren, de laatste zonnestralen in zich opnamen, en jongens en mannen die volley- en voetbalden op het strand. We liepen wat langs de branding, schoven onze voeten door het zwarte zandstrand en ploften uiteindelijk neer op een randje, vanwaar we de zonsondergang én de voetbalwedstrijd goed konden volgen. Rond half 7 was de zon wel onder en taaiden zelfs de meest enthousiaste voetballers af, dus liepen wij ook weer terug naar huis. Onderweg bij een ander villacomplex nog even een lekker bordje nasi met kip en cracker (kroepoek!) gegeten en met een rond buikje stapten we zo onze airco weer in.
Morgen met Ketut naar Ubud!