Na de totaal mislukte solo-fietstocht en het lange solo-verblijf in Eloy kwam na weken de aankomst van Muriel en Rien in zicht, en daarmee de start van 'Part 3'.
Een reis zonder vastomlijnd plan, maar in ieder geval richting het zuiden om mijn spullen in Hachita op te halen, verder aan het einde van de twee weken richting Route 66 en voor de rest 'on the fly'.
's Ochtends voor het ophalen nog snel de auto door de wasstraat om het zand van de laatste stofstorm eraf te spoelen en daarna richting Sky Harbor Airport.
Op het vliegveld in Phoenix heb ik een prachtig gesprek met een Afro-Amerikaanse man, die daar op zijn zoon wacht. Hij is ook nog eens jarig vandaag, maar je zou hem nooit de 80 jaar geven die hij nu achter de rug schijnt te hebben.

Na nog meer wachten komen dan eindelijk mijn 'blonde bombshell' en mijn schoonvader door de gate en gaat het richting Eloy. Rien is nog steeds 'under the weather' vanwege zijn sinusontsteking en mijn lief heeft het na de lange vlucht ook wel gehad, dus na een snelle maaltijd vroeg in de avond bij de Olive Garden gaan de lampjes uit.