Jerome is een voormalig mijnwerkersstadje, een kwartiertje rijden van ons motel in Cottonwood. En het blijkt een van de pareltjes van deze reis. Een prachtig geconserveerd plaatsje vol met historische gebouwen, een klein, maar interessant museum en een mooie plek om een kadootje te kopen voor Muriel, die over een paar dagen jarig is.
Als eerste stop maar even een drankje in de 'Spirit Room', volgens de overlevering een voormalig bordeel annex bar, waar in ieder geval de bar nog bestaat. Achter de bar een dame die van top tot teen is getatoeëerd, snoeiharde muziek door de boxen en een paar doorgewinterde zuipschuiten aan de bar. Dit alles een beetje in contrast met het nog wel erg vroege uur. Hierna even rap door het kleine museum, een bijzonder boekje gekocht over de geschiedenis van de prostitutie in deze contreien en vervolgens door naar 'the Bordello of Jerome', wat anders dan de naam doet vermoeden een restaurantje is. Dit was een aparte ervaring, in het restaurant voornamelijk hele degelijke types, 2 nimfachtige dames in de bediening, een hoop vega-spul op de kaart en een stukje achtergrondmuziek waarmee je de doden tot leven zou kunnen wekken.
Na een halfuurtje zit iedereen met een blik op zijn gezicht alsof ze liever ergens anders zouden willen zijn, en een kwartet aan het tafeltje bij het raam blijkt plotseling weggeroepen te worden, hoewel niemand een telefoon heeft horen afgaan. Het is een bizarre ervaring, die nog wordt versterkt door het gegeven dat de dames in de bediening totaal niet aanvoelen dat de aanwezige klanten ten onder gaan is de kakofonie van herrie die voor achtergrondmuziek moet doorgaan en vrolijk de verkeerde gerechten aan de verkeerde mensen blijven serveren. Indachtig 'Murphy's Law' werkt ook mijn creditcard niet, dus moet ik een kilometer terug het dorp in om bij een ATM geld te pinnen. Gelukkig kunnen we daarna de eetgelegenheid verlaten.

Rien heeft in de loop nog een mooie lederwarenzaak gevonden en schaft (op mijn creditcard natuurlijk) een paar schitterende gespen aan. Aan het eind van het dorp is een sieradenzaak, 'Nelly Bly', waar Muriel in recordtijd haar verjaardagskado vindt, een prachtige zilveren ring.

Er is nog veel meer te zien in het dorpje, als de gevangenis die twee straten lager is beland na een mijnbrand met een enorme aardverschuiving, maar dat zal voor een volgend maal zijn.